نقطه عطف و عطف تر

مثل یه نقطه عطف که مسیر منحنی های مختلفو ماهرانه به هم میچسبونه جوری که یه وجود واحد به نظر میرسن.

هر اتفاق و هر تصمیممون هر انتخابمون یه نقطه عطفه که در هر لحظه فقط و فقط یکی ازآینده های احتمالی رو جوری کنار هم قرار میده که وقتی از چند قدم ( بعد ) عقب تر بهشون نگاه کنی یه مسیر به نظر میرسن.

مسیری که طی کردی و هر لحظه داری میسازیش.

این وسط یه سری از نقطه عطفا از بقیه نقطه عطف ترن ! اونجاهایی که انگار یدفه منطق دنیارو درک میکنی.

حسش شبیه اون لحظه ایه که به خود قله میرسی کف قله رو میبینی. حتی از چند قدم پایین تر هم نمیتونی کف قله رو ببینی فقط باید برسی تا بتونی دور تا دور زمین های اطرافطو 360 درجه بببینی.

نقطه عطف ترا یهو رخ میدن اصن به زبون ساده میشد تو کتاب ریاضیا جای مشتق و این مزخرفات بنویسن : نقطه عطفا یهویی ترین نقاط یهویی تو منحنیا هستن.

یهویی یه دید 360 درجه پیدا میکنی البته این یه مثال دو بعدیه اما مطلبو میرسونه.

قدیمیا میگن یهو دوزاریت میافته... مثلا امروز دوزاریم افتاد.

یهویی!

عطف تر طور!

درکت میرسه که چرا میگن باید خوب بود.

خوبی اول از همه احترامیه که آدم به خودش میذاره.... درک همین جمله شاید بزرگترین دوزاری ای بود که تو این 21 سال زندگیم امروز واسم افتاد .

تا میتونی عشق بورز ¥ 

تا میتونی خوب باش ¥

تا میتو کییییف کن با زندگیت کیف کن از خوب بودنت! ¥

گاهی سرت به کونت پنالتی میزنه!