- من ارزوم اینه که عاشقی کنم. امیدوارم عاشق شم و این عشق متفابل باشه. (امید)
- من تا حدی به ضعفای شخصیتیم آگاهم ولی نمیدونم اینجای زندگی چی شده که انگار داره زورم نمیرسه به یه سری چیزا. آیا طمع داره زمینم میزنه؟ (خشم)
- میدونی پذیرش ینی چی؟ واضحا نمیدونی. (خشم)
- گفتی ببخشید؟
- حله. خواهش میکنم.
سوم ابتدایی بودم که واسه اولین بار این جمله رو شنیدم. و هنوز با اختلاف قشنگ‌ترین جمله‌ایه که تو عمرم شنیدم
- هیچوقت واسه شروع دیر نیست.-
چقد بد داره میشه :(
حالم از ۱۰، ۲.۵. ترسیدم.. همینجوری بگا میری بی اینکه بفهمی چی شد اصن..
بایدم بترسم، این ترس سالمه چون یه اخطار عاشقانس از درون.
یدفه یادش افتادم. مینویسم که از سیستمم بیاد بیرون.
وقتی بعد از ۷ ماه بهش زنگ زدم واسه یجور خدافظی،
گفت: نمیدونم انگار خودتم حس کرده بودی این اخریا دیگه دوسِت نداشتم.
بعد ادامه داد: خیلی اذیت شدم، خیلی. یهو دپرس میشدی.
باهام با احتیاط حرف میزد، انگار بهش گفته بودن.
شاید هیچوقت نباید از یه حدی بیشتر باهاش share میکردم ضعفامو.
شاید همینه که ادم‌بزرگا کمتر حرف میزنن.
ولی من نمیخوام آدم‌بزرگ باشم. حواسم از گلم غافل نشه..
Once you turned into a pickle,
you'll stay a pickle:)
