من خان
Don't Look Back
You Are Not Going That Way
حال و روزمان خوب است :)
درس ها مثل همیشه زیاد و منم مثل تمام دوران تحصیل تا جایی که حال کنم میخونم... خودمو یادم نرفته... تفریح و ورزشمان به راه است... هر از گاهی کوهی میرویم و نمیچه رژیمی داریم که به هیکل ایده آلمان بسی نزدیکیم.
دخترکی دلمان را برده که ما نیز دل به او دادیم و روزگار میگذرانیم. چشمانی دارد همچون روباه... لبخندی دارد همچون پگاه....
رفیقانی چون کوه داریم که حکم خانواده را دارندی در این شهر غریب... در کنار یکدیگر تجربه ها کسب کردندی و گند کاری های بسیار کردندندندی...
همین دیروز بود که با یاران قهوه زدندی و یااااار آن دلبر و دلدار در برمان جلوس کردندی...
همین بعدش بود که در تجریش به پابکوبی برای ظریف جانمان پرداخته و نیرو های انتظامی پشمانمان بریختندی...
همین دیشب بود سوسیس تخم مرغی به دست پخت یکی از یاران, سهیل خان آشپز باشی, زدندی و سپس قلیانی استوار استعمال کردندی...
آخر نمیگویند کوه نوردان را چه به پرتقال نعنا !
صدایی آمد گنده گ.و.ز.ی ممنوع....
همین امروز بود که زیر فشار ددلاین ها جررر خوردندی ولی پس از تعویض روغن رخش هم خانه مان, نازمهدی کبییییر (عمرش دراز باد) پوتین های خلبانی که از پدر دزدیدندی را به پا کردندی (جدی!) و پس از مشورت هایی فراوان با پزشک دربار ملقب به النازالدوله به زخم های ماتحتمان مرحم نهاده و بخش اعظمی از کار ها را پیش بردندی!
همین امشب بود که از ورزش برگشتندی و وزیر جنگمان را دیدیم که خروپفش در هفت آسمانندی و دستانش در جاهای نامربوطندی و با استایلی بسیار بسیار س.ک.س.ی خروپفش در هوایندی... فلذا فرصت غنیمت شمرده از او عکسیدندی که بعدا" حالش را جا آوردندی که مرد را با شورت زیر در خانه زیستن مباد!
نمیدانم چرا بعد از دو خط نوشتن لحنم عوض شدندی و اساسا" یادمان رفتندی چرا اینجارا باز کردندی که چه زری زدندی!؟
آخه این چه پستی بود ؟ :))
من عذر میخوام
