خطاب به پسرم

واسه خودت زندگی کن از همین الان.

نگو بذار به فلان شغل یا سن یا تحصیلات که رسیدم اونموقع به خودم رجوع میکنم که ببینم واقعا چی دلم میخواد؟ حتی فردا هم وقت کمتری نسبت به امروز داری. 

چند ماهیه که واسه خودم چیز یاد میگیرم.توی کارمم وقتی به یه مشکلی میخورم که باید یه بزرگ تر مثلا یکی از بچه های PhD حلش کنه میرم و کنارش میشینم و یادش میگیرم. 

کلا میخوام بگم کار ها دو دستن یه دستشون زورن. مثل عربی تو کنکور! زوره تو اگه بخوای دکتر یا مهندس شی عربی تو پاچته و زوره. اینجا فاز غد بودن برندار که من عربی به دردم نمیخوره پس نمیخونم.

یه دسته ی دیگشون زور نیستن و اینارو با انتخاب انجام میدی... حالا که به انتخاب خودت تو این مسیری، با دل و جون انجامش بده، سمبل نکن، گردن یکی دیگه ننداز. نگو حالا هروقت نیاز شد یادش میگیرم. همه ی اینا مثل ابزارین که بعدا به کارت میاد.

جعبه ابزارتو پر و مجهز کن.

کنجکاو باش که دنیا چجوری کار میکنه... 

مثلا تو درس 

درسا خیلی آسونن خیلی پله پله میرن جلو 

باور کن اگه جایی از درسی رو نمیفهمی کتابه بد توضیح داده وگرنه چرا نفهمی؟ 

کسی که جمع رو بلد باشه ضرب رو بلد میشه 

کسی که ضرب رو بلد باشه توان رو بلد میشه

خیلی پله پله میای تا میرسی به انتگرال یا تبدیل فوریه و لاپلاس.

هرکدوم از قبلی نتیجه میشه... علم اصلا سخت نیست همش در نهایت به یه سری بدیهیات تجزیه میشه.

با این دید درس بخون.

نترس از این که خودتو تصور کنی که مثلا 5 صبح داری تو پارک طناب میزنی یا بیدار شدی واسه کنکور بخونی.

مهر آبان...وای از آذر! این ماه مزخرف نذار باعث شه یخ بزنی 

نپذیر که آذره دیگه! خاصیتش همینه

واسه خودت شغل انتخاب کن واسه خودت متخصص شو واسه خودت عشق بورز به سلامتی و روابطت اهمیت بده

هیچکس آسون چیزی رو کسب نکرده. در سخت بودنش شک نکن! ولی یادت باشه واسه خودت کسبش کن نه کس دیگه.

خودتو دوست داشته باش