پست های ده دقیقه ای شماره ۵ - ۳۰ بهمن ۹۴
الله نور السماوات و الارض
یه‌چیزی که اساسی تو زندگی من کم بود و هست معنویاته. منظورم از معنویات لزوما کارهای مربوط به دین نیست.
منظورم کارای غیر مادی و طبق اسمش معنویه.
به قول یکی از دوستام هر آدمیو تو هر قسمت زندگیش میشه به یه ساختمون تشبیه کرد،بعضیا برج های بلندن و بعضیا خونه‌های حیاط دار و دلباز ویلایی.
زیاد پیش میاد که آدم بخواد بکوبه و از نو بسازه یا مثلا چند طبقشو خراب کنه که اونو از نو بسازه.
یه‌وقتایی هم یه‌سری آدم سرخوش پیدا میشن که میگن ما یه برجِ ویلاییِ حیاط دار میخوایم ..
بگذریم
درست جایی بودم که شاید یکی دو طبقه رو خراب کرده بودم که جاشون بسازم و تشنه‌ی چیزایی بودم که بخوام بسازم.
اتفافی که میفته اینه که تو اون مدت به هرکس میرسم از معنویات میگه. نه لزوما از خدا و پیغمبر و اینا از یجور اعتقاد.
و کمترین حد اعتقادی که من فکر میکنم همه آدما دارن (واقعا منظورم همه هست)، اعتقاد به یه جریانی از انرژی حاکم بر دنیاست.
اسم های مختلفی داره مثل شانس،طبیعت، الله، و شاید هزاران اسم و مکتب و عرفان که حد مشترک همشون اون جریان انرژیه.
او جریان انرژی واسه من نور رو به ذهنم میاره.
عقاید مختلفه که این نور آیا همه چیز رو میبینه؟
اگه میبینه براش مهمه؟
اگه براش مهمه کاری میکنه؟ چه کارایی میتونه بکنه؟
اگه قدرت داره چرا کاری نمیکنه؟
شاید فقط میبینه؟
شاید منتظره؟
شاید منطقی ترین توجیه براش اینه که وجود نداشته باشه؟
و کلی جمله مشابه! اینا چیزایین که تو صحبتای آدما(اقلا آدمایی که من شناختم) و کتابا پره.
ولی چیزی که بین همه مشترکه اینه که بالاخره یه چیزی هست! شانس یا هرچی.
این نور رو میشه جذب یا دفع کرد.
من هم مثل اکثر آدما فکر میکنم حتی اگه عملی بخوای به قضیه نگاه کنی کارا انرژی دارن و فرکانس دارن.
کارا نور دارن و یه نوری هم دنیا پخشه. اینا میتونن همو جذب یا دفع کنن.
چرا هیچکس از روح آدم چیزی نمیدونه درست؟ چی میشه که آدم میمیره؟
خواب دیدن، دژاوو! خواب واقعی؟
اینا که روح میبینن یا جن ( چند تاشونو میشناسم )
امم
خب وقت تمومه و فقط یه چیز یادم اومد بگم. یجا میگفت زمان فقط هست که یه ترتیب قائل شه واسه اتفاقا.
یجا دیگه هم میگفت که بعد از مرگ یا با یه اتفاق مشابه میشه از بعد این زمان دراومد اونوقت مثلا چی میشه؟
مثلا داری زندگی میکنه و یهو آیندتو یادت میاد!
