جمعه - ۱۵ مرداد ۱۳۹۵ - مثل save کردن میمونه

بیا واست از حال خوبم بگم :)

از این آرامش بگم..

واقعا وقتایی هست که یه قدم جانانه به جلو برمیداری. این قدما منو یاد save کردن بازی های کامپیوتری میندازه :))

آخ دلم لک زده GTA IV بازی کنم.. تو این بازیا وقتی خودتو به یه جای خوبی میرسوندی و چندتا مرحله ی سختو رودمیکردی؛  فورا دکمه saveشو میزدی.

اونجوری حتی اگه تو بازی زمین میخوردی و گند میزدی هم دیگه اوضا خیلی بد نمیشد چون در بدترین حالت از همونجایی که save کردی بازی شروع میشد.

درست مثل وقتایی که شروع به هرچه بهتر کردن "کیفیت" زندگی میکنی.. انگار قدمایی که برداشتی اگه از یه حدی بلند تر و محکم تر باشن فوری زندگی save میشه.

دیگه عالم و آدم میدونن زنده بودن یه روند سینوسیه. غیر از باشه زندگی نیست؛ مرگه. مثل خطوط سبزی که روی دستگاه های پزشکی ضربان رو نشون میدن.

بعضی وقتا میتونی جوری دکمه saveو بزنی که باعث شی سینوس زندگی هیچوقت از یه حد خاصی پایین تر نیاد.

ولی به این هم اکتفا نکن و اونقدر ادامه بده تا اقلللا به چیزی شبیه شکل پایین برسی!