خداحافظی با تهران

بالاخره هرجوری بود دارم خودمو راضی میکنم به بستن و رفتن.

بستن و رفتن!

کتابارو از قفسه در میارم و یه نگاشون میکنم یادم به خاطرات میفته و میدونم که دیگه نمیبینم این وسایلمو.

یه سریو میبخشم به دوستام یه سریو به خانواده. کارتن‌ها و کیف‌ها پر میش و این خونه و قفسه‌هاس خالی. اما کجا دارم میرم؟

تهران دیگه جای موندنم نیست..