حاجی حق

تقریبا ذره‌ای وابستگی واسم نمونده، نمیدونم خوبه که اینجوری شدم یا بد.

تقریبا از همه‌ی آدما خستم و از خودمم خستم. عادت کردم به -اشتباه‌کردن- و بعدشم گاییدن غرور خودم برای جبران. عادت کردم به تلفات..

امروز زدم هرچی غرور داشتم رو آوردم پایین، تف انداختم روش. امروز بازم صبر کردم. بقیه بهش میگن ضعف.

تاحالا بهت توهین شده؟ چقدر تونستی تحملش کنی؟ 

تاحالا شده با تمااااام وجودت سعی کنی همه دوست داشته‌باشن؟ معلومه که نمیشه. حاجی من آدمیم که هیچوقتبه خودم حق ندادم.