دلِ ناراضی
دله دیگه.
دل بهترین راهنماس، کج بری بهت تلنگر میزنه، راست بری تشویقت میکنه.
همش دله.
خوب باشی دله، بد باشی دله،
تو اوج بدبختی، دله بگه خوب باش خوبی و برعکس کافیه دله نخواد باهات راه بیاد.. باید راضیش کنی.
چجوری راضیت کنم...؟
خیلی فکر میکنم که اینجور وقتا چه هدیه‌ای میتونم بهت بدم.
آخه میدونی؟ ترجیح میدم با هم دوست باشیم تا این که همدیگه‌رو مجبور به کاری کنیم.
از اینا اصلا درگذر،
میخوام بهت حق بدم! تو هم میتونی مثل دلای همه‌ی آدمای دیگه گاهی بگیری، گاهی ناز کنی و گاهی بازیگوشی کنی. جلوی تورو که نمیتونم بگیرم، نمیخوام‌هم بگیرم.
همیشه هم سعی میکردم یکم از برنامه‌هام جلو باشم که اگه یه‌روز بهم نیاز داشتی بتونم حسابی هوای تورو داشته باشم.
حالا تو بهم بگو،
این‌بار چجوری راضیت کنم؟
تازه فهمیدم رفیق‌بودن باهات چقدر خوبه! من هواتو دارم، تو هوامو داری،
وقتایی که نیاز دارم همیشه تشویقم میکنی، بهم انرژی میدی و همین باعث میشه حتی بیشتر تلاش کنم.
میخواستم بهت بگم که ما چاکرِ شما هم هستیم،
اتفاقا امروزی که گرفته و غمگینی منم از همه‌جا مرخصی میگیرم که فقط کنارت باشم و بهت گوش کنم چون میدونم هیچوقت بهم دروغ نمیگی.
اگه الآن نتونم کنارت باشم، حتی اگه تو هم به خاطر من کوتاه بیای و به روی خودت نیاری این همیشه یه گوشه میمونه، از بین که نمیره که.
من میدونم اگه هواتو داشته باشم، اگه دوسِت داشته باشم تو هم هوامو داری.
الانم میدونم که باید حسابی به حرفت گوش کنم.
پس بهم بگو،
از چی گرفتی؟
چجوری راضیت کنم...؟
.
.
