نقد شهر ژاپنی 🇯🇵
زمستون تازه تموم شده بود،
واساده بودم دم پنجره، منتظر بودم چاییم خنک شه.
بیرون تقریبا بهار شده،
یاد این جملش افتادم توی ایمیلش بهم نوشته بود :
« کتابی برمیدارم که منو دور میکنه، با فرزاد حرف میزنم که همیشه فکرهای تازه تو کله‌شه و بهم الهام میده، به تو فکر میکنم که چقدر سرسخت و لجوج داری ادامه میدی علی‌رغم همه چیز از همیشه بیشتر مشکل داری اما بازم میری جلو، به خودم نگاه میکنم به سالی که گذروندم و روزهایی که فقط، تنها خواسته‌م بیرون اومدن از تختم و رفتن تا یخچال بود. »
یکم روحیه میگیرم، دلگرم میشم.
چایی هنوز داغه، آهنگ «آخرین رویا» از زند وکیلی یه ساعتی هست که رو تکراره،
- تو میخواستی نهرو کنی دریا!
به خودم میام، هیچی از آرزوهام نمونده.
روزا اینقدر سخت شده که تمرکز فقط روی دووم آوردنه. روی ادامه دادنه، ولی کنترل دست من نیست از دستم در رفته.
سختیای مهاجرت کم‌کم خودشونو نشون میدن.
بعد از ۶-۷ ماه، ماه‌عسل تموم شده.
همه مث همن،
آدمای دم مهاجرت یادشون میره با مهاجرت مشکلاتشونو هم با خودشون میارن. مهاجرت «ری‌استارت» نیست، یه ماه‌عسله که بعد از یه مدت میفهمی هیچ میونبری تو مسیر زندگی وجود نداره.
هممون یه چلنج داریم،
که خودمونو یاد بگیریم و بهترین ورژن خودمون باشیم.
چیزی که یاد گرفتم اینه که personal life خیلی مهمه. و بخصوص توی دنیای امروز توی این شهر پر امکانات و پر از diversity هر چیزی میتونه باشه. از تماشای باله گرفته تا نقد شعر ژاپنی! زندگی شخصیت باید روحتو تازه کنه نه این که خسته‌ترت کنه.
ماها استراحت کردنو یادمون ندادن. یه جوری شده که بعدش تازه یه دوره میخوای خستگی استراحتت در بره.
اولا خیلی میترسیدم، دیگه ترسم ریخته. دارم از پسش بر میام. ولی نه اونجوری که میخواستم. استانداردامو پایین آوردم و کمتر به خودم سخت میگیرم. این لاک دفاعیه منه، زندگی تعطیل و فقط انجام حداقل‌ها. زمان خوبی واسه از دست دادن تمرکز نبود، درست وقتی که باید نهایت استفاده‌رو از زمانم داشته باشم.
زندگی ری‌استارت نداره. تهش باید یبار واسه همیشه از پسش بربیای. تو دوبار زندگی نمیکنی،
انیشتین میگه:
“The definition of insanity is doing the same thing over and over again, but expecting different results”.
اینو سرپرست آزمایشگاه سیستممون میگه، میخواستم ازش بپرسم ولی سنگ بااخرین ضربه از یه‌سری ضربه‌های پیاپی میشکنه..
گاهی نمیدونی باید به سرسخت بودن ادامه بدی یا روشتو عوض کنی،
خیلی خوب میشد اگه کمتر لجباز بودیم،
گیاه برای رشد رنج نمی‌کشه 🌱
چرا ما نمیتونیم؟ چرا من نمیتونم؟
پاشو،
پاشو برای خودت کاری کن
