پنگوئن و الگوش؟

بزرگتر که میشی، تاوان اشتباهات سنگین‌تر میشه.

هرچی بیشتر کسب میکنی، خطر از دست‌دادن بیشتر میشه.

هرچی بیشتر اوج میگیری، سقوط دردناکتر میشه.

بهش گفتم تاحالا اینقدر بد نبودم.

گفت تاحالا اینقدر خوب هم نبودی!

آدم با یکی دو ماه گند زدن از آرزوهاش عقب نمیمونه.

اینم آخرین باری نخواهد بود که زمین میخورم. ولی ایندفه بدجور دردم اومده.

اگه بتونم از این مخمصه در بیام محاله که بذارم دوباره -اینقدر- بی‌مهابا سقوط کنم.

آره تاحالا اینقدر خوب نبودم، 

واسم نوشت:

یه آدمی پر از تجربه، مهربون، مغرور بلندپرواز با پشتکار و باهوش.. 

اگه اینبار بتونم از این جون سالم ببرم بعید میدونم دیگه چیزی توی این دنیا بتونه اینجوری زمینم بزنه.

شاید یه روز بی‌پروا همه‌چیو نوشتم. میدونم خیلیا اون بیرونن که با مشکلاتی از جنس مشکلات من یا حتی بدتر دست‌وپنجه نرم میکنن.

هنوز نمیدونم چقدر میتونم همه‌ی توانمو جمع کنم. چقدر میتونم خودمو دوست داشته باشم .. 

ولی شاید بتونم خودمو ببخشم.

اگه بتونم از جام بلند شم.. چه کارایی که تو سر ندارم.

تنها چیزی که از این دنیا طلب میکنم فقط یه فرصت دیگس...

واسم دعا کنید 💙