برزخ ۲

دیشب زدم اینجارو پاک کنم. دوباره.

ولی کنسلش کردم. دوباره.

 

تو نمیتونی وانمود کنی این ۲۷ روز اتفاق نیفتاده. نمیتونی هم جبرانش کنی :)

ممکنه واست گرون تموم نشه، ممکنه باز هم اشتباه کنی،

یاد گرفتم که سیاهی ته نداره، اینو میدونستم.

یاد گرفتم زندگی واسه من صبر نمیکنه. اینم میدونستم.

الان منم و حسرت و‌ حسرت و حسرت.

یاد گرفتم حسرت فایده نداره، اینم میدونستم.

دیگه چی‌ میدونی؟

 

این که هنوزم دیر نیست. اینم میدونم.

این که سخت قراره باشه رو‌ میدونم.

این که اگه ایندفعه بتونم از این چاه دربیام، دیگه محاله، محاله خودمو بندازم توی همین چاه.

این که هرچند سخت، ولی میشه در بیام.

این که اولش از همه‌ی مسیر سخت‌تره

این که حسرتِ بی‌فایده همیشه یجایی اون ته خواهد بود؛ 

این که قبلا هم تونستم، باز هم میتونم.