التماس دعا

ما دیگر به اراده‌ی ناپایدر خود متکی نیستیم.

ما با هم قادریم کارهایی‌را انجام دهیم که هرگز به تنهایی قادر به انجام آنها نبودیم.

 

 

 

واسه خودم عشق آرزو میکنم. نمیدونم بار چندمه که این آرزورو دارم مرور میکنم؛ واسم خیلی قشنگ و مهم و ارزشمنده که زندگیمو با یکی شریک شم که تمام ذوق و احساسمو از سر -خواستن- بهش بدم. تو آدمایی که تو کل زندگیم شناختم شاید دونفر و نیم (!) این حسو توم ایجاد کردن که هیچوقت هم مال هم نشدیم. مسلما اینا سیگنالهایین که دارن بهم میگن از بعد عاطفی تشنه‌ترم.

 

ذوق دارم واسه سفر پیش‌رو و استرس زیادی هم دارم.. زیادی ازش حرف زدم و میتونم حس کنم خیلی از دوستای هرچند عزیز از این که من با این که تلاشم کمتره؛ تفریحم و نتیجه گرفتنام بیشتره خوشحال نیستن- حق هم دارن نه؟ باعث شده فک کنم لایق خیلی چیزا نیستم و همش بترسم از انرژیای منفی مردم... اره خیلی ترسیدم و دلم یه منبع انرژی مثبتی میخواد که تقویتم کنه؛ که بهش چنگ بزنم و به قول مسلمونا توسل طوری کنم بهش. دارم میگردم تو خودم... کمک میخوام. شمام واسم دعا کنید چون به انرژیتون نیاز دارم؛ منم واستون دعا میکنم.

 

دیگه حالم خیلی بهتره؛ دیشب داشتم تو سرما با شورت قدم میزدم که خودمو امادده‌تر کنم واسه زمستون؛ فکر میکردم من اقلا دوبار‌ونیم از مرگ برگشتم. حتی بدتر از مرگ چون مرگ بالاخره ارامشه. تو فیلما نشون میدن البته فیلمه ها که یارو بعد دوساعت از کما در میاد چقد عوض شده؟ حاجی من بیش از یبار جهنمو تجربه کردم. خیلی عوض شدم خیلی! خیلی درست دارم پیش میرم. هیچموقع تو زندگیم اینقد پوست‌کلفت و قوی و با عزت‌نفس نبودم. امروز هربار خودمو تو آینه میدیدم مث *خلا لبخند میزدم. کارای عجیبی دارم میکنم واسه پیشرفت که اگه همسنجوری نتیجه دادن حتما یه پست از همشون مینویسم.

 

خلاصه خودم خیلی مثبتم ولی یا ابرای منفی‌ای دور خودم حس میکنم؛ شایدم خیالاتی شدم ولی اگه میتونی مخصوصا اگه غریبه‌ای واسم عشق بفرست 💙

 

ارادت؛

حاجیتون مربّع