از سر لطف
باید آروم بگیری. تو هنوز آروم نگرفتی.
باید رها کنی. بدی بره.
تو هنوز تسلیم نشدی حاجی :)
همین که یادت میره، که یادت میره که یادت میره.
تو هنوز نفهمیدی باورت نشده.
که بعضی چیزا از مرگ هم بدتره.
که زنده بودن لزوما به معنی سرشار بودن نیست. از لذت مخصوصا.
باید آروم بشینی یه گوشه‌ی دنج کارتو کنی. باید آروم بگیری..
باید بتونی با خودت نیم ساعت بشینی.
تقصیرِ منم هست.. خیلی وقتیه این زمانو ازت دریغ کردم. سرم شلوغ شده دیگه.
قرار نیست یه چیزارو دلت نخواد.
قراره با این خواستنه کنار بیای.
حالا چیکار کنم؟ - یکم به خودت برس.
چجوری؟
با همون چارتا کارِ ساده که بلدی.
با یکم وقت دادن. با یکم وقت خالی کردن واسه خودت.
--------------------
ولی حرف اصلی.
آدم باید از یجا شروع کنه به خودش بگه نه. از یجا باید حتی تو دهنِ خودتم بزنی اگه لازم شد.
حوصله آدم لجباز ندارم خودمو میگم. شایدم باید واقعا بزنم تو دهن خودم. بالاخره یه‌جایی هم باید از خشم استفاده کرد.
به هر حال باید فشارو بیشتر کنم ولی هرچقد مسخره خونده بشه، از سر لطف.
