بسه دنبال ریشه گشتن

من یه آدم قدرت طلبم.

دلم خوشه به پیشرفت.. هرچقد هم لاکپشتی شاید.

یه انرژی‌ای تومه که باید درست هدایتش کنم. 

باید شروع کنم به تصمیم گرفتن. 

باید چیزایی که در گذشته واسم کار‌کردن رو یادم بیاد.

باید چیزایی که در گذشته کار نکردن رو هم یادم بیاد.

ماها یادمون میره.

بسه بالا کوه رفتن نشستن و فکر کردن.

بسه لب دریا نشستن و ادای عمیقارو درآوردن. 

بسه منتظر بیه روز خوب بودن.

 

الان وقتشه. همین لحظه.

بسه بیماریارو بهونه کردن.

بسه خونه موندن... حتی بسه قهوه‌ رو با آرامش خوردن :))

بسه اخبار گوش کردن.

بسه بیش از یه کار رو با هم انجام دادن.

بسه تلگرام. بسه حمل کردن گوشی.

 

بسه دنبال ریشه و کwwسشر گشتن.

بسه درگیر بقیه بودن. 

 

باید شروع کنم. باید بسازم... گریم میاد....

امسال فقط شروع بود

یه حالت خفگی دارم. 

دلم میخود داد بزنم.

نمیدونم چقد از این شرایط منم چقدش جلر و بیماریمه و چقدش بهبودیمه.

دلم میخواد حرفی واسه گفتن داشته باشم. 

یه چیزی مسلمه و اون سیگنالای داخل سرمن که بهم میگن چه جاهایی دارم اشتباه میزنم. همون بدیهی‌ترین چیزا. 

امسال تلاش کردم که از تولدم بدم نیاد. بازم نشد. 

با این که جایی که هستم خیلی بهتر از سال قبلشه. پارسال این موقه ها های بودم... غرق تو کثافت بودم. الان نشستم تو ماشینم لب رودخونه پارکه و دارم مینویسمیه نسیمی میاد تازه از تمرین دو برگشتم و یه ساعت دیگه با رفیقم دارم میرم باشگاه.

 

این احساس عدم رضایت خیلی قویه توم. چون تمرکزیندارم. نمیتونم بشینم هیچ کاریو بدون حواس پرتی انجام بدم.. حتی همین نوشتن ساده. راستش دلم میخواد کارای بزرگ کنم. از حالم لذت ببرم و آیندمو بسازم.

به جاش انگار گم شدم تو آدما. ۲۸ سالگی چقد زود رسید پسر. 

دلم میخواد دعا کنم واسه امسالم. دلم میخواد خدا صدامو بشنوه. پشیمونیامم بشنوه.

یه دوستی گفت بیست و هفت سالگی تو زندگی خیلی از \ادما جزو سخت\ ترین سالهاست.

سالی که اولین سال پاکیم بود.. سالی که صهبا ولم کرد. دوباره با وزنم دست و پنجه نرم کردم.. با چروک پیشونی و سفیدی موها. از نظر مقاله و کار سال خوبی بود انصافا ولی حس خودم به خودم اینه که توش کردم.

امسال اقدام کردم به دختری که دوسش داشتم ابراز علاقه کردم. امسال تمرکزمو حسابی و جدی تر از همیشه گذاشتم رو بدنسازی.

امسال پاک شدم.. امسال فقط شروع بود به خیلی چیزا.

ضضضضض

آدم چندتا ترامارو میتونه توی زندگی رد کنه و بهبود پیدا کنه... و زنده بمونه؟ احتمالا نامحدود.

 

اتفاقای خوبی تو راهن.

 

 

آرزوم بود یه‌روز بشم امروز خودم.

پشمام حاجی چقد وقت بود چند قدمی عقب نیمده بودم.