شاید تمام موجودات واحد های عملیاتی یک سوپر کامپیوتر خیلی منظم و دقیق باشن که هرکدوم واحد کنترلی درونی خودشونو دارن ولی همگی توسط یه پردازنده مرکزی نظارت میشن.
شاید خیلیاشون idle باشن ینی تو یه حالتی باشن که پردازنده مرکزی اقلا" واسه مدتی کاری باهاشون نداره و مشغول کار با یه سری واحد (موجود) خاصه.
شاید هروقت بخوان میتونن idle بشن و بزنن زیر قول و قراراشون با پردازنده مرکزیه!
شایدم همیشه در هر لحظه همه دارن استفاده میشن و به اصطلاح دنیا fully utilized باشه.
در هر دو صورت شاید همه چیز واقعا" یک چیز باشه
شاید پردازنده مرکزیه از هر واحد به اندازه ی منابعی که بهش میده انتظار داره.
شاید هرچی مرد تر میشی انتظار ازت بالا تر میره و همونقدری بهت کار میده که بتونی هندلش کنی.
شاید گاهی یه موجود درخواست پهنای باند بیشتری کنه! اونوقته که پردازنده مرکزیه بهش میگه: مطمئنی؟ اونوقت کار بیشتری ازت میخواما!
یا برعکس گاهی بهت یه کاری میده که میفهمی با پهنای باندی که داری نشدنیه ! اگه هم بشه مصرف برقت خیلی میره بالا! میری پیش پردازنده مرکزی میگی: حاجی یا پهنای باندمو بیشتر کن یا انتظار قبض برق 590 هزارتومنی رو داشته باش!
مهم نیست که باور داشته باشی یا نه مهم نیست idle باشی یا اضافه کاری کنی.
مهم هم نیست اصن! به خدا مهم نیست!
مهم اینه که حالت خــــــــوب باشه!!!
تو دنیا هیچی از این مهم تر نیست همه ی این مزخرفات برای اینه که حالِت خوب باشه.
نه خودتو گول بزنی نه برای خوب بودنن نیازمند چیزی باشی و نه بزنی کوچه علی چپ.
مهم اینه که حالت خوب باشه!!
خوبی؟
